Zaćma (po łacinie cataracta) to zmętnienie soczewki, znajdującej się w środku oka. Rozróżniamy wiele postaci ale najczęstszą jest zaćma starcza. Choroba jest bezbolesne i objawia się stopniowymi zaburzeniami widzenia polegającymi na:

• pogorszeniu ostrości widzenia
• upośledzeniu kontrastu
• zmiany wady wzroku najczęściej na krótkowzroczności
• jednoocznym podwójnym widzeniu
• zaburzeniami widzenia w złych warunkach oświetlenia
• rozszczepianiu światła

Jak rozpoznać zaćmę?

Zaćmę może rozpoznać każdy lekarz okulista. Jeżeli jesteś osobą starszą i zauważysz opisane wcześniej objawy zgłoś się do okulisty.

Leczenie

Zaćmę skutecznie leczy się chirurgicznie. Zabieg polega na usunięciu zmętniałej soczewki i wszczepieniu na jej miejsce sztucznej. Aktualnie najlepszą metodą leczenia zaćmy jest fakoemusyfikacja przy użyciu ultradźwięków.

Zabieg może być przeprowadzony w znieczuleniu kroplowym, miejscowym lub ogólnym. Polega na wykonaniu dwóch małych nacieć w rogówce, wprowadzeniu specjalnego narzędzia i za jego pomocą (ultradźwięki lub strumień płynu) rozdrobnienia soczewki a potem jej usunięciu. Przez wąskie nacięcie wprowadzona jest soczewka zwijalna, która rozwija się w oku. Czas rehabilitacji jest znacznie krótszy niż w przypadku innych metod.

Mity o zaćmie

• że trzeba czekać, aż dojrzeje – można operować gdy przeszkadza.
• że jest to ta sama choroba co jaskra że soczewki wewnątrzgałkowe trzeba wymieniać i że maja określony termin ważności
• że soczewka miękka w przeciwieństwie do twardej ugniata oko
• że po operacji będę widział dobrze do dali i do bliży bez okularów (zwykle konieczne są okulary przynajmniej do jednej z tych odległości)